سفارش تبلیغ
صبا ویژن

مجمع دوستان

طب سنتی حریف کرونا میشود؟/ توصیههای این پزشک را آویزه گوشتان کنی

    نظر
طب سنتی حریف کرونا می‌شود؟/ توصیه‌های این پزشک را آویزه گوشتان کنید

در شرایطی که تصور می کنیم استفاده از ماسک،محلول ضدعفونی کننده و عدم حضور در اماکن عمومی مهم ترین راهکارهای مبارزه با ابتلا به کرونا است، پزشکان طب سنتی توصیه هایی دارند که معتقدند با عمل به آنها می توان به جنگ کرونا رفت و پیروز میدان شد.

طب سنتی حریف کرونا می‌شود؟/ توصیه‌های این پزشک را آویزه گوشتان کنید

گروه سلامت خبرگزاری فارسعطیه اکبری: بالاخره پای ویروس کرونا؛ میهمان ناخوانده چینی به ایران هم باز شد.از چند روز گذشته تا به حال تعدادی از هم وطنانمان به این بیماری مبتلا شدند. مبتلایان در بیمارستان های مشخص قرنطینه شدند تا شرایط جسمی شان پایدار شود و تعدادی جانشان را از دست دادند. حالا با داغ شدن بازار شایعه های فضای مجازی در خصوص کرونا، اما همه بر یک موضوع اتفاق نظر دارند و آن، ضرورت پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا  است.

 در شرایطی که مردم تصور می کنند استفاده از ماسک، محلول ضدعفونی کننده و عدم حضور در اماکن عمومی  مهم ترین راهکار در پیشگیری از ابتلا به این ویروس است، پزشکان طب سنتی توصیه هایی دارند که معتقدند با عمل به آنها در کنار رعایت مسائل بهداشتی می توان به جنگ کرونا رفت و پیروز میدان شد.

دکتر محمد ابراهیم ابراهیمی؛ پزشک عمومی و کارشناس طب سنتی  

در این خصوص با دکتر «محمدابراهیم ابراهیمی»؛پزشک عمومی، کارشناس طب سنتی با سابقه 18 سال درمان در حوزه طب سنتی و عضو انجمن حجامت ایران گفت و گو کردیم و مهم ترین سوالمان این بود؛ این روزها آموزه های طب سنتی- اسلامی تا کجا می تواند در کنترل کرونا ویروس تاثیرگزار باشد؟ آیا پزشکان طب سنتی راهکاری برای درمان این ویروس خطرناک ارائه داده اند؟

تقویت قوه مدبره بدن؛ راز پیشگیری از ابتلا به کرونا 

«مهم ترین توصیه پزشکان طب سنتی برای مقابله با ویروس کرونا تقویت سیستم ایمنی بدن است.»گفت و گوی ما با دکتر ابراهیمی با این جمله آغاز می شود. ایشان در خصوص این توصیه توضیحات مهمی می دهد:«از نظر طب سنتی قوه مدبره بدن یا همان سیستم ایمنی در برابر ویروس ها و بیماری ها حالت خودمراقبتی دارد و به جنگ ویروس می رود. اما در صورت ضعیف بودن قوه مدبره، بدن نمی تواند در برابر ویروس ها لشگرکشی و مقاومت کند. این موضوع در خصوص بیماری کرونا کاملا قابل بحث است.»

چند روز بعد از ابتلای چند بیمار به کرونا در قم ویدیویی از فردی که ظاهرا کارشناس طب سنتی بود منتشر و در فضای مجازی دست به دست شد. این فرد ادعا کرده بود اگر مزاج شما گرم باشد اصلا کرونا نمی گیرید!  ویدیو با واکنش های بسیاری مواجه شد.

دکتر ابراهیمی در خصوص ادعاهای مطرح شده در آن ویدیو می گوید:« در شرایط کنونی نمی توان به صورت مطلق در خصوص ویروس کرونا صحبت کرد. اما به طور کلی ما چهار نوع مزاج یا طبع داریم. دم، صفرا، سودا، بلغم.

دموی ها و صفراوی ها گرم مزاج هستند و بلغمی ها و سودایی ها سردمزاج. نکته اینجاست که افراد گرم مزاج،سیستم ایمنی بدنشان قوی تر است. سرد مزاج ها سیستم ایمنی بدنی ضعیف تری دارند. اما اینطور نیست که گرم مزاجان اصلا مبتلا به کرونا نشوند.چنین ادعایی درست نیست.چون ممکن است فردی با مزاج گرم به دلیل درگیر بودن با بیماری زمینه ای یا غلبه اخلاط سرد در بدن به کرونا مبتلا شود.

البته توجه داشته باشید که بدن  افراد گرم مزاج در مقابله با این ویروس قوی تر عمل می کند و اگر هم به آن مبتلا شوند علائم بیماری در آنها سبک تر است  اما علائم کرونا در افراد با مزاج سرد شدیدتر و بیماری در آنها خطرناک تر است.به همین دلیل بیشتر فوت شدگان در اثر کرونا سالمند هستند. مزاج سالمندان رو به سردی می رود و سیستم ایمنی بدنشان ضعیف است.»

  این توصیه ها را آویزه گوشتان کنید

در شرایطی که ویروس کرونا وارد کشور شده است،شاید حالا فرصت مناسبی برای مزاج شناسی و بیان ویژگی های مزاجی نباشد. طب سنتی راهکارهای مهمی برای پیشگیری از ابتلا به این بیماری دارد. دکتر ابراهیمی می گوید:« علاوه بر توصیه های بهداشتی که این روزها برای پیشگیری از ابتلا به کرونا می شنوید این چند نکته راهم به خاطر بسپرید و امیدواریم با عمل به این توصیه ها در این جنگ پیروز میدان باشید. 

*برای تقویت سیستم ایمنی بدنتان هر روز عسل بخورید. عسل مرغوب یکی از مقوی ترین مواد غذایی است و تاثیر غیر قابل انکاری در تقویت سیستم ایمنی بدن شما دارد. خداوند در سوره نحل عسل را به عنوان ماده شفابخش برای انسان ها معرفی می کند:«فِیهِ شِفَاءٌ لِلنَّاسِ»؛«خوردن عسل برای مردم شفاء است.»پیامبر اکرم (ص) هم درباره این ماده حیات بخش فرموده اند:«لم یستشف المریض بمثل شربة العسل»؛«هیچ مریضی، به مانند نوشیدن عسل شفاء پیدا نمی‌کند.» 

*هر روز با روغن سیاه دانه خالص، پیشانی و قفسه سینه را ماساژ دهید، روغن سیاه دانه سینوس ها و سیستم تنفسی را گرم می کند.

*با یک روش ساده می توانید گلو و سینوس هایتان را ضدعفونی کنید. آب و نمک و عسل را ترکیب کرده و هر روز این ترکیب را قرقره کنید. با این روش سیستم تنفسی شما تقویت و استریلیزه می شود.

*(سیب رنده شده+ عسل+ عرق بیدمشک) این یک فرمول عالی برای خون سازی و تقویت سیستم ایمنی بدن است و قوت خون را بالا می برد. خوردن روزانه آن را به همه افراد توصیه می کنیم.

*نکته بعدی پرهیز از پرخوری است. پرخوری  باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن می شود. پیامبر و ائمه در روایات مختلف بر کم خوری و فواید آن تاکید کردند. پیامبر خدا (ص) فرموده اند:«مادر همه داروها، کم خوری است.» (المواعظ العددیّة، ص 213)  امام علی (ع) هم در روایتی فرموده اند:«خوراک را کم کن تا بیماری ها را کم کنی.» (غرر الحکم، ح2336)

*غذاهای مقوی که طبع گرمی دارند را در برنامه غذایی تان قرار دهید. غذاهایی مثل فسنجان و کاچی.

*دمنوش برگ زیتون، باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می شود. البته سعی کنید این دمنوش را همراه با عسل بخورید. چون خوردن آن بدون عسل ممکن است باعث افت فشار شود.

* دمنوش آویشن یکی از مهم ترین تجویزات طب سنتی برای تقویت سیستم ایمنی بدن است. البته بهتر است خانم های باردار از این دمنوش استفاده نکنند. در کتب طب اسلامی آمده است که امام رضا (ع) به قدری این گیاه را مفید دانسته اند که فرموده اند:«آویشن تنها داروی امیر المومنین(ع) بوده است.» در روایات آمده است که مردی در خدمت امام رضا(ع) از رطوبت مزاج و راه درمان آن سؤال کرد. حضرت به او فرمودند:«آویشن را بکوب و ناشتا بر دهان بریز.» در برخی احادیث هم آمده است که آویشن، پرز معده را می رویاند و معده را پالایش می دهد،بلغم را بر طرف کرده و انسان را از لقوه در امان می دارد. (منبع: طب الرضا صفحه4)

* توصیه بعدی آماده کردن سوپ سبزیجات است. در این سوپ از جعفری و شلغم به مقدار زیاد استفاده کنید.

چرا کودکان به ویروس کرونا مبتلا نمی شوند؟

آیا کودکان به ویروس کرونا مبتلا نمی شوند؟ این سوال بارها از طرف مخاطبان مطرح شده است.دکتر ابراهیمی این موضوع را با توجیهات علمی طب سنتی توضیح می دهد:« طبق آمار منتشر شده، تا کنون کودکان زیر 10 سال به شمار مبتلایان و قربانیان کرونا ویروس اضافه نشده‌اند. از نظر طب سنتی کودکان مزاج گرمی دارند و این مزاج گرم سیستم ایمنی بدنشان را در برابر ویروس ها مقاوم می کند. به نظر می رسد کودکان به ویروس کرونا مبتلا نمی شوند و یا در صورت ابتلا، علائم در آنها به صورت یک سرماخوردگی ساده ظاهر می شود و خطرساز نیست. البته یک موضوع مهم که والدین باید به آن توجه کنند این است که به شدت مراقب کودکان زیر 5 سال باشند. کودکان زیر 5 سال با وجود مزاج گرم، سیستم ایمنی قوی ندارند و ممکن است درگیر این بیماری شوند و علائم در آنها خطرناک باشد. توصیه ما در این شرایط ماندن در خانه و بیرون نرفتن است.»

به داروی امام کاظم(ع) برای پیشگیری اعتماد کنید

در آموزه های طب سنتی و اسلامی توصیه های فراوانی وجود دارد که به پیشگیری از ابتلا به بیماری ها کمک می کند. یکی از این آموزه ها، داروی امام کاظم (ع) است. استفاده از این دارو در شرایطی که ویروس کرونا وارد ایران شده است برای تقویت سیستم ایمنی بدن بسیار مفید است. حلیله سیاه، صمغ مصطکی و شکر قهوه ای از هر کدام حدود 17 گرم تهیه کرده و با هم مخلوط و آسیاب کنید. این ترکیب را به سه نسبت مساوی تقسیم کنید و در سه روز پشت سر هم، صبح ناشتا آن را در دهان و گلو قرار دهید. تا دو ساعت بعد از آن هم هیچ ماده غذایی نخورید تا این ترکیب اثر خود را در سیستم تنفسی باقی بگذارد. 

فرمول تهیه اسپری ضدعفونی کننده گیاهی

این روزها تقاضا برای خرید محلول های ضدعفونی کننده در بازار به شدت بالا رفته  و شاید تلاش شما هم برای خرید این محلول از داروخانه  بی فایده بوده است. برای ضدعفونی کردن سطوح می توانید یک محلول خانگی و گیاهی آماده کنید. دکتر ابراهیمی می گوید:« گلاب را با سرکه و مقدار کمی کافور مخلوط کنید. این محلول را در محیط خانه یا ماشین و دستگیره ها اسپری کنید. ترکیب این سه محلول می تواند محیط را ضدعفونی و استریلیزه کند.»

آب دهان روی زمین ممنوع!

«امیدوارم این ویروس با همه نامبارکی اش برای ایران، پایه های یک فرهنگ غلط رفتاری را سست کند و آن را از بین ببرد.» پزشک طب سنتی با بیان این جمله می گوید:«ریختن آب دهان در خیابان و معابر یکی از رفتارهای غلط است که برخی آن را بدون توجه به مسائل بهداشتی انجام می دهند. این رفتار به شدت در انتقال ویروس موثر است. اگر آب دهان حاوی خلط باشد و روی زمین ریخته شود ویروس آن تا مدت ها حتی بعد از خشک شدن هم باقی می ماند و ناقل است. همین روز قبل و در شرایطی که ایران در حال مواجهه با ویروس کرونا است من شاهد چنین صحنه ای در خیابان بودم و با فردی که این کار را انجام داده بود برخورد کردم. بهتراست همه ما به این موضوع توجه کنیم.»  

کرونا و شوک ناگهانی

مراقب شوک های ناگهانی باشید. این جمله یکی از توصیه های مهم طب سنتی در خصوص  پیشگیری از ابتلا به کرونا است. اما شوک ناگهانی چیست؟ دکتر ابراهیمی می گوید:«یکی از مهم ترین آسیب هایی که ممکن است هر فردی به سیستم ایمنی بدنش وارد کند شوک ناگهانی است که معمولا در فصل سرما به وجود می آید و  خودمراقبتی بدن را ضعیف می کند.

با یک مثال شوک ناگهانی را  توضیح می دهم. به دلیل سرمای هوا، دمای خانه یا محل کار  را با افزایش درجه حرارت وسایل گرمایشی حسابی بالا بردید.تصمیم می گیرید از خانه خارج شوید،اینجاست که باید مراقب باشید و با پوششی از خانه بیرون بروید که بین دمای بدن شما در خانه و بیرون تعادل ایجاد شود یا به زبان عامیانه هوا به هوا نشوید.

خلاصه تر بگویم در فصل سرما وقتی پذیرای بیماری می شوید که بدنتان را به صورت آنی در معرض هوای سرد قرار دهید و شوک ناگهانی به سیستم ایمنی بدنتان وارد کنید. برای همین پزشکان همیشه توصیه می کنند که دمای خانه یا محل کار  را متعادل نگه دارید. این موضوع در این روزها با شیوع بیماری کرونا اهمیت بسیاری دارد.  

طب سنتی راهکاری برای درمان بیماری کرونا دارد؟

طب سنتی راهکاری برای درمان بیماری کرونا دارد؟بی واسطه این سوال را از پزشک طب سنتی می پرسیم و پاسخ دکتر ابراهیمی و توصیه هایش برای درمان این بیماری را می شنویم:«طب سنتی کلی نگر است. بیماری را به صورت خاص درمان نمی کند. بلکه با اصلاح مزاج سعی می کند بدن را به حالت عادی در بیاورد. کرونا و به طور کلی ویروس ها درمان قطعی ندارند و بدن باید دوره نقاهتش را بگذراند. در حال حاضر در بیمارستان ها هم برای بیماران مبتلا به کرونا داروی خاص کرونا تجویز نمی شود. بلکه با تجویز داروهای تقویتی، تامین آب بدن به وسیله سرم ها، داروهای پایین آورنده تب  و موارد دیگر، علائم بیماری را کنترل می کنند.

 طب سنتی و اسلامی هم ادعای نابود کردن ویروس کرونا را ندارد. کاری که طب سنتی انجام می دهد این است که سیستم ایمنی بدن افراد را تقویت می کند. در خصوص کرونا هم همین اتفاق می افتد.

*خوردن روزانه یک لیتر آب سیب یکی از توصیه های طب سنتی برای بهبود مبتلایان است. احادیث بسیاری از ائمه وجود دارد که در آن سیب را درمان بسیاری از مشکلات جسمی می داند. به نقل از اسحاق بن مطهّر، از امام صادق(ع) روایت شده است:"سیب بخور؛ چرا که حرارت را فرو می‏‌نشاند، درون را سرد می‏‌کند و تب را می‏‌بَرد."  (المحاسن، جلد 2) امام باقر(ع) هم فرموده اند: "به تب‌داران خود، سیب بدهید؛ چراکه هیچ چیز، سودمندتر از سیب نیست."( منبع: الکافی، جلد 6)

*چای کوهی، آویشن، مرزنجوش، پونه، کُلک و دارچین را به نسبت مساوی با هم مخلوط کنید. دمنوش این مواد هر  8 ساعت یک بار را به بیمار بدهید. بسیاری از پزشکان در  برابر تجویزهای طب سنتی جبهه گیری می کنند. در حالی که ریشه بسیاری از داروها از گیاهان تهیه می شود. این دمنوش برای رفع عفونت و التهاب گلو موثر است.

*قدومه، نشاسته، تخم مَرو، گل پنیرک، گل ختمی، پرسیاوشان و زوفا را به نسبت مساوی با هم مخلوط و پودر کنید. هر 8 ساعت یک قاشق مرباخوری از آن را به بیمار بدهید.

*اسطوخودوس،اکالیپتوس،مرزنجوش،گل بابونه، برگ گیاه مورد را به نسبت مساوی مخلوط کنید. آن را با سه لیوان آب داخل کتری بجوشانید و با این ترکیب بخور دهید. این بخور تمام مجاری تنفسی را باز  کرده و سیستم ریوی را استریل می کند.

روغن 5 میوه، یک نسخه جادویی

دکتر ابراهیمی یک نسخه دیگر برای بهبود مبتلایان به ویروس کرونا توصیه می کند و این نسخه؛ روغن 5میوه است؛«به، سیب، کدوحلوایی،شلغم،هویج زردک را رنده کرده و به نسبت مساوی با هم مخلوط کنید. یک استکان آب به آن اضافه کنید. به مدت 30 دقیقه با حرارت کم بجوشانید. 5 دقیقه آخر یک قاشق مرباخوری شیره انگور را به این ترکیبات اضافه کنید. این ترکیب مقوی را هر روز به بیمار بدهید. در ضمن سالمندان و افرادی که بدن های ضعیفی دارند و بیماری های زمینه ای دارند باید به شدت مراقب باشند. آنها می توانند قبل از ابتلا به بیماری از روش های درمانی که برای بهبود مبتلایان به کرونا ارائه شده است استفاده کنند.

علاوه بر همه اینها فضای جامعه فضای ملتهبی است و مردم نگران هستند. آرامش خودتان را حفظ کنید، مراقب باشید. چون استرس و اضطراب، سیستم ایمنی بدن را ضعیف و شما را در معرض ابتلا   به ویروس کرونا قرار می دهد.»

انتهای پیام/


لیست 30 نفره شورای ائتلاف برای حوزه تهران اعلام شد+اسامی شورای ا

    نظر
لیست 30 نفره شورای ائتلاف برای حوزه تهران اعلام شد+اسامی

شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، لیست 30 نفره خود برای انتخابات مجلس را در حوزه انتخابیه تهران مشخص کرد.

لیست 30 نفره شورای ائتلاف برای حوزه تهران اعلام شد+اسامی

به گزارش خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، شورای ائتلاف نیروهای انقلاب، لیست 30 نفره خود برای انتخابات مجلس را در حوزه انتخابیه تهران مشخص کرد که اسامی آن‌ها از این قرار است:

1- محمد باقر قالیباف
2- جلیل بشارتی
3- عبدالحسین روح‌الامینی نجف آبادی
4- کیومرث هاشمی
5- عزت الله اکبری
6- الیاس نادران
7- سید مصطفی میرسلیم
8- سید رضا تقوی
9- سید محمود نبویان
10- سید محمد آقامیری
11- زهره الهیان
12- فاطمه رهبر
13- سوده نجفی
14- عاطفه خادمی
15- فاطمه قاسم پور
16- سمیه رفیعی
17- سعید کرمی
18- سیّدعلی یزدی‌خواه
19- سید نظام الدین موسوی
20- محسن پیرهادی
21- امیرابراهیم رسولی
22- احمد نادری
23- جواد نیکی ملکی
24- مجتبی ثابتی
25- مجتبی ابراهیمی
26- علی شمسی‌پور
27- مالک شریعتی
28- علی جعفری
29- مجتبی رضاخواه
30- سیّد محسن دهنوی

براساس این گزارش، اسامی تفکیکی لیست مذکور هم به شرح ذیل است:

چهره های مشهور و بالای 49 سال:

محمد باقر قالیباف، جلیل بشارتی، عبدالحسین روح الامینی نجف آبادی، کیومرث هاشمی، عزت الله اکبری، الیاس نادران، مصطفی میرسلیم

روحانیون:

حجت الاسلام سید رضا تقوی، سید محمود نبویان و سید محمد آقامیری

بانوان:

«زهره الهیان»، «فاطمه رهبر»، «سوده نجفی»، «عاطفه خادمی»، «فاطمه قاسم پور» و «سمیه رفیعی»

جوانان:

مجتبی ثابتی، سید نظام الدین موسوی، سید محسن دهنوی، جواد نیکی ملکی، احمد نادری، علی جعفری، مالک شریعتی، امیر ابراهیم رسولی ، مجتبی ابراهیمی، مجتبی رضاخواه، محسن پیرهادی، علی شمسی پور

کاندیدای اختصاصی اسلامشهر در لیست 30 نفره تهران: سعید کرمی 
کاندیدای اختصاصی شهرری در لیست 30 نفره تهران: سید علی یزدی خواه.

انتهای پیام/


نذر اهل سنت برای یک امامزاده

    نظر
نذر اهل سنت برای یک امامزاده

این روزها امامزاده ابوالحسن در جنوبی ترین منطقه تهران، پناه امن پاکستانی های حاشیه‌نشین شده است. جوانان پای کار هیاتی، دانشجویان پزشکی دانشگاه تهران و جوانان خیریه رهگذر هر هفته می آیند برای تعبیر رویای کودکان کپرنشین.

نذر اهل سنت برای یک امامزاده

مجله فارس پلاس؛ عطیه اکبری: حیاط پشتی امامزاده ابوالحسن پر شده از بچه های قد و نیم قد پاکستانی. چشمانی معصوم و نافذ، وجه مشترک میان این کودکان است، همین طور صورت های سیاه چرده و لباس های رنگ و رو رفته اما رنگ به رنگ پاکستانی. هر چهار یا پنج کودک دور یک میز نشسته اند و با نگاه هایی پر از تعجب شش دانگ حواسشان به دختر جوانیست که در کسوت معلم کنارشان ایستاده و با خنده و بازی شمارش اعداد را یادشان می دهد. تا به این سن نه رنگ مدرسه دیده اند نه رنگ هیچ یک از دلخوشی های دوران کودکی. اما حیاط امامزاده شده کلاس درسشان و تحقق همه رویاهای کودکانه شان هم همین دفتر و مدادرنگی.

معلم جوان نامش «فاطمه محمودی» است و از بر و بچه های خیریه رهگذر. شوق حضور در امامزاده برای دلخوش کردن کودکان حاشیه نشین در چشمانش دویده و او را در سرمای نیم روز پاییزی کیفور و سرحال کرده است. می گوید: «کودکان حاشیه نشین پاکستانی در فقر مطلق زندگی می کنند، نمی توان حق زندگی کردن این کودکان را نادیده گرفت. ما اینجا آمدیم برای آنکه آنها را به کمترین حقشان که سواد خواندن و نوشتن است برسانیم. 1300 مددجوتحت پوشش خیریه ما قرار دارد که بیشتر آنها از خانواده های ایرانی هستند و حدود 400 نفر از مددجویان هم از بلوچ های پاکستانی.»

داستان حضور حاشیه نشین های پاکستانی در ایران مثنوی هفتادمن کاغذ است. سال ها قبل بعد از سیل ویرانگر پاکستان، جمعی از خانواده های پاکستانی که زندگی ناچیزشان را در سیل از دست دادند و آواره شدند، راه کج کردند و به ایران پناه آوردند و جایی در حاشیه شهر پاگیر شدند و حالا در دل زمین های کشاورزی زندگی می کنند.

از معلم جوان می پرسم چه شد صحن و سرا و حیاط یک امامزاده را  برای حضور انتخاب کردید؟ می گوید:«امامزاده ابوالحسن محوطه بزرگی دارد و به محل زندگی حاشیه نشین ها نزدیک است. تا قبل از حضور ما هم، پناه امن حاشیه نشین های پاکستانی بوده. از اطعام آنها در کنار نیازمندان دیگر گرفته تا کمک های گاه و بیگاه مردم. ما هم چند وقت قبل از متولیان امامزاده کسب اجازه کردیم برای آنکه از این فضا استفاده کنیم و آنها هم پیشنهاد ما را پذیرفتند.»

 

ماجرای هیات حب الحسین و کپرنشینان

کمی آن طرف تر در صحن پشتی امامزاده، صفی طویل و نامرتب از زنان و مردان پاکستانی به چشم می آید. جلوتر می رویم. این صف به چند جوان ایرانی منتهی می شود، پاکستانی ها نوبت به نوبت جلو می آیند. با لهجه حرف می زنند، گوش که تیز می کنیم، متوجه حرف هایشان می شویم. زن جوان با شکم برآمده که گویای بارداری‌اش است می گوید: «هوا سرد شده، شب ها از سرما خواب ندارم. پتو کم داریم.» یکی از بر و بچه های ایرانی پزشک است. جلو می آید و فشار زن باردار را می گیرد. جوان دیگر داخل اتاق می رود و دوپتو برای زن باردار می آورد. ظاهرا این مشکل، به‌وفور برایشان پیش آمده. پاکستانی‌ها خانواده‌های پرفرزندی هستند و عموما امکانات اولیه اداره یک زندگی پرجمعیت را هم ندارند.

 

مرد جوان پر جنب و جوش، نامش عرشیا است. پتوها را تحویل خانم باردار می‌دهد و می گوید: «هفته ای دوبار پاتوق جوانان هیات حب الحسین می شود امامزاده ابوالحسن.» می پرسیم شما کجا و پاکستانی های حاشیه نشین کجا؟ «چند وقت قبل در مسیر آمدن به امامزاده ابوالحسن برای شرکت در مراسم، کپرهایی که در دل زمین های کشاورزی اطراف امامزاده قرار دارد توجهمان را جلب کرد. جلو رفتیم و دیدیم این کپرها محل زندگی حاشیه نشین های پاکستانی است که اکثریت آنها اهل سنت هستند و در شرایط سختی زندگی می کنند. محبت و احسان، چکیده درس های مکتب اهل بیت است.این را از منبر بزرگان یاد گرفته ایم. برای همین به اینجا می آییم برای کمک؛ کمک به افرادی که حداقل های یک زندگی را هم ندارند. منابع مالی هم کمک های خیران و مردم و بر و بچه های هیات است.»

حضور پاکستانی‌ها در همه سال های گذشته با حاشیه های سیاسی و اجتماعی بسیاری در ایران همراه بوده، بگذریم از اینکه بی‌تدبیری دولت در کنترل مرزها هم آب به آسیاب این مشکلات ریخته است. اما با همه این احوالات و حاشیه ها و فارغ از هر مذهب و آیینی که دارند، مردم خیرخواه و نیکوکار هوای نداشته هایشان را دارند و امامزاده ابوالحسن هم شده  پناه امن شان، آنقدر که عجیب دلبسته این امامزاده واجب التعظیم شده اند.

 

درمانگاه کوچک در امامزاده ابوالحسن  

نوبت صف به مردی میانسال می رسد. با آن هیبت مردانه کم مانده گریه کند. وانت سه چرخی که در حیاط پشتی امامزاده پارک شده را نشان می دهد و می گوید به داد مادرم برسید! پزشک همراه مرد میانسال به وانت سه چرخ می رسند. پیرزن خمیده پاکستانی رنگ به رو ندارد، پشت وانت نشسته و از شدت درد پاها را به هم می‌کوبد. بر و بچه های ایرانی کمک می کنند و پیرزن را به اتاقی دیگر در حیاط پشتی امامزاده می برند. همراه آنها وارد اتاق می شویم. یکی دو تخت، وسایل و تجهیزات اولیه پزشکی، دستگاه فشار و نوار قلب، شکل و شمایل یک درمانگاه جمع و جور را به این اتاق داده است.

 بساط مهربانی بر و بچه های دانشکده پزشکی دانشگاه تهران دوشنبه و جمعه هر هفته در امامزاده ابوالحسن شهرری و در این درمانگاه کوچک به راه است. دکتر «زهرا نصیری» یکی از همان پزشکان اهل دل دانشگاه تهران است. نگاه پرمهرش را بی دریغ نثار پیرزن رنجور پاکستانی می کند و از حال و احوالاتش می پرسد. پیرزن بریده بریده جواب می دهد. نوار قلب می گیرند و یک قرص زیرزبانش می گذارند. کنج کوچکی از این درمانگاه جمع و جور را هم  داروخانه کرده اند. حال پیرزن کمی بهتر می شود. پسرش را صدا می کنند. پزشک جوان نسخه دکتر را همان جا در داروخانه می پیچد و با توضیح ساعت مصرف داروها پیرزن را بدرقه می کنند. مرد پا به سن گذاشته پاکستانی مانده چطور زبان به تشکر باز کند، این اولین بار نیست جوانان دست به خیر ایرانی به دادشان می رسند و گره از مشکلاتشان باز می کنند.

هر کدام از این جوانان یک دنیا حرف دارند برای گفتن. حرف هایی که توجیه حضورشان در میان حاشیه نشین های پاکستانی است؛ «حاشیه نشین های پاکستانی سبک زندگی و فرهنگ خاص خودشان را دارند. فقر هم  چاشنی غلیظ این فرهنگ شده است. حضور ما در اینجا  یک تیر و دو نشان است. هم جنبه انسانی دارد و هم جنبه فرهنگی. تغییر فرهنگ آنها هم کار راحتی نیست و برای همین سرمایه گذاری اصلی ما در حوزه فرهنگسازی روی کودکان و نوجوانان و جوانان است و با همه سختی ها تا حدودی موفق بوده ایم.»

 

نذر اهل سنت برای امامزاده

از اتاق بیرون می زنیم. صف کوتاه تر شده و پاکستانی ها در حیاط امامزاده نشسته اند تا نفسی تازه کنند. یکی دردستش پتو است و آن یکی قوطی شیرخشک برای نوزادی که پوستی روی چندپاره استخوان است، آن یکی هم بخاری چوبی به دست و لبخند بر لب با رویای شبی که قرار نیست از سوز سرما به خود بپچد، از امامزاده بیرون می رود.

هنوز چشم از چشمان خوشحال بچه هایی که حیاط امامزاده و یک میز و چند کتاب و دفتر شده تعبیر همه رویاهای کودکانه شان برنداشته ام که سینی  پر از تکه های کوچک نان بربری جلوی چشمانم قرار می گیرد و یک بفرما با لهجه بلوچی. یک تکه بر می دارم و با تعجب از زن جوان بلوچ می پرسم داستان این نان بربری چیست.

زن جوان با آب و تاب خاصی می گوید: «نذر امامزاده کرده بودم.» نذر نان بربری برای امامزاده؛ از زبان یک پاکستانی اهل سنت آنقدر برایم عجیب هست که قصه نذرش را جویا شوم و زن جوان پاکستانی را دعوت به یک هم نشینی چند دقیقه ای کنم؛ سوالم را واضح می پرسم: شما که سنی هستید؟

با لهجه بلوچی ما را می برد به تلخ ترین شب زندگی اش و قصه توسلش به امامزاده ابوالحسن؛ «من حامله بودم، دردم گرفت. تنها بودم و هیچ کس در خانه نبود. از درد به خودم می پیچیدم. بچه در کپرمان به دنیا آمد. بند نافش را با چاقوی میوه خوری بریدم. به زحمت بچه را لای پارچه ای پیچیدم و از حال رفتم. شوهرم آمد. یکی دو روز گذشت. دیدم بچه تکان نمی خورد. بدنش یخ یخ شده بود. خودم هم در تب می سوختم. مانده بودیم چه کنیم. در زمین های کشاورزی پشت امامزاده زندگی می کنیم. به زحمت خودمان را به امامزاده رساندیم. دستم را جلوی دماغ بچه گرفتم. دیدم نفس هایش کمتر و کمتر می شود. یکی از خادمان حال و روز ما را که دید زنگ زد اورژانس آمد. همان جا بود که به امامزاده توسل کردم. نان بربری نذر کردم. دیده بودم وقتی مردم می آیند امامزاده شیرینی و میوه و لقمه می آورند و تعارف بقیه می کنند و می گویند نذر کردیم و حاجت گرفتیم. آن موقع نه به این فکر می کردم که دینم چیست نه اینکه من سنی ام یا شیعه. فقط از ته دل خواستم بچه ام زنده بماند. دکتر آمد، ما را بیمارستان بردند. عفونت وارد خون بچه شده بود و اگر لطف خادمان امامزاده نبود این بچه می مُرد. ما که هیچ بیمه ای نداریم. همه هزینه های بیمارستان را مردم و خیران تقبل کردند و بعد از آن هم حواسشان به ما بود و چند جوان مرتب به ما سر می زدند.»

 

بچه های هیات امام حسن مجتبی(ع) و حمام کودکان کپرنشین

وارد صحن امامزاده می شویم. حیف است تا اینجا بیایی و از برکت زیارت امامزاده ابوالحسن بی بهره بمانی. وسط هفته است و تک و توک زائرانی را می بینی که هر کدام گوشه دنجی نشسته اند و دلی سبک می کنند. امامزاده فضای بزرگی دارد و ساخت و ساز صحن جدید هنوز به پایان نرسیده. چند خطی به آخر زیارتنامه باقی نمانده که صدای پچ و پچ بچه هایی که با لهجه بلوچی صحبت می کنند گوشم را پر می کند. چند دقیقه بعد خودم را به صاحب صداها می رسانم.

چند کودک پاکستانی به ردیف کنار هم نشسته اند. یکی در میان روی سرهایشان لچکی انداخته و سرگرم نقاشی اند. گونه هایشان گل انداخته و برق چشمانشان بیشتر شده انگار. می پرسم چرا سر کلاس نرفته اید؟ دختر جوان با پتویی در دست جلو می آید و به جای بچه ها جواب می دهد: «حمام بوده اند.»  حمام در امامزاده!؟ نام دختر جوان «مهدیه مرادیان» است و از بر و بچه های هیات امام حسن مجتبی (ع).

پاسخمان را با تکرار این جمله می دهد: «بله، حمام! بیشتر کودکان کپرنشین در محل زندگی شان حمام ندارند و به همین دلیل خطر ابتلا به بیماری های پوستی و بیماری های دیگر در میانشان بسیار زیاد است. بچه های خیریه رهگذر خانواده های پاکستانی را شناسایی کردند و می دانند کدام خانواده چند بچه دارد؟ کدام حمام دارند؟ کدام ندارند! خیران در حیاط پشتی امامزاده چند حمام ساخته اند. هفته ای یک بار بر و بچه های هیات امام حسن مجتبی(ع) داوطلبانه به امامزاده می آییم و این بچه ها را حمام می کنیم تا مریض نشوند.»

میهمانی چند ساعته ما در امامزاده ابوالحسن در کنار حاشیه نشین های اهل سنت پاکستانی، جوانان هیاتی، بر و بچه های دانشکده پزشکی دانشگاه تهران و جوانان باصفای خیریه رهگذر به پایان می رسد. موقع خداحافظی، بچه‌های پاکستانی را می‌بینم که دور یکی از معلم‌ها جمع شده‌اند و با هم دعای شکرگزاری می‌خوانند.

 

انتهای پیام/


حرمهای ائمه در نجف و کربلا امن است

حرم‌های ائمه در نجف و کربلا امن است/ زائران از منطقه زیارتی خارج نشوند+عکس

با وجود برخی بی‌نظمی‌ها به دلیل حملات آشوبگران در بخش مرکزی کربلا، در اطراف بین‌الحرمین آرامش خاصی حاکم است و هیچ مشکلی برای زائران و مجاوران وجود ندارد.

حرم‌های ائمه در نجف و کربلا امن است/ زائران از منطقه زیارتی خارج نشوند+عکس

به گزارش خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس، در روزهای گذشته حمله آشوبگران و نقابداران به استان‌های نجف و کربلا موجب بی‌نظمی به ویژه در شهر نجف شد، به طوری که تظاهرات مسالمت‌آمیز در این استان‌ها به درگیری شدید با نیروهای امنیتی و تعرض به برخی دفاتر از جمله کنسولگری جمهوری اسلامی ایران در نجف اشرف سوق پیدا کرد.

این آشوب‌ها که در مناطقی تقریبا دور از حرم ائمه اطهار (ع) در کربلا و نجف بود، تا حدودی باعث نگرانی برخی از زائران حسینی شد تا جایی که برخی از زائران در نجف اشرف به مناطق زیارتی دیگر در اطراف شهر نجف مشرف نشده و تنها به زیارت حرم امیرالمؤمنین (ع) رفتند.

در کربلا نیز با وجود برخی بی‌نظمی‌ها به دلیل حملات آشوبگران در بخش مرکزی این شهر، تردد با اختلال صورت گرفت، اما در اطراف بین‌الحرمین آرامش خاصی حاکم بود و هیچ مشکلی برای زائران و مجاوران ایجاد نشد.

لیلا گلزار یکی از زائران ایرانی که از استان همدان به عتبات مشرف شده است، در گفت‌وگو با خبرنگار حج و زیارت خبرگزاری فارس با بیان اینکه در کربلا امنیت اطراف حرم امام حسین (ع) و حضرت عباس (ع) برقرار است، می‌گوید: با تدابیر نیروهای امنیتی مشکلی در زیارت زوار حسینی وجود ندارد و همه در سلامت به زیارت می‌پردازیم. البته مدیر کاروان توصیه کرده است که هیچ زائری در مناطق دور از حرم برای خرید یا هر کاری دیگر نرود، چرا که ممکن است امنیت لازم در آن مناطق وجود نداشته باشد.

امین ساداتی، یکی دیگر از زائران کشورمان که از استان تهران به کربلا مشرف شده، معتقد است که برخی افراد با توسل به آشوب و اغتشاش درصدد تولید ناامنی در عراق هستند و قصد دارند که با این اقدامات بین مسلمانان به ویژه شیعیان اختلاف افکنی کنند. غافل از اینکه ما در راه اسلام از هیچ چیزی دریغ نمی‌کنیم.

وی می‌گوید: در بین‌الحرمین آرامش کامل برقرار است و به لطف ائمه اطهار (ع) هیچ مشکلی نداریم. ما چهارشنبه در نجف اشرف هم بودیم که به راحتی به زیارت پرداختیم، چرا که اغتشاشات داخلی در اطراف حرم نیست و منطقه حرم مطهر امیرالمؤمنین (ع) در امنیت کامل است. بنابراین نه تنها از همسفران خود بلکه از سایر زائران می‌خواهم که نگران نباشند و به راحتی به زیارت پرداخته و از این فرصت  برای زیارت و دعا برای مسلمانان عراق استفاده کنند.

به گفته یک منبع آگاه، بهتر است زائران قبل از سفر به عتبات به توصیه‌های سازمان حج و زیارت توجه داشته باشند و از رفتن به مناطق دور از حرم بپرهیزند. همچنین زائرانی که در کربلا حضور دارند بدون مشکل و نگرانی به زیارت بپردازند.

در ادامه تصاویری از شب گذشته بین‌الحرمین را که زائران با آرامش و در امنیت به زیارت می‌پردازند، مشاهده می‌کنید؛

انتهای پیام/


جامعه کبیره

سند زیارت جامعه 

یکی از مقدمات رایج برای استنباط احکام شرعی فقهی، بحث سندی روایات منقول از معصومان (علیهم‏السلام) است و بر این اساس، روایات را به دسته‏های صحیح، حَسَن، موثق، ضعیف و... دسته‏بندی می‏کنند و برای هر یک از این دسته‏ها جایگاه خاص و کاربرد ویژه‏ای قائل هستند، یعنی برخی از اینها به تنهایی می‏تواند مستند فتوا قرار گیرد، برخی از اینها در حدّ تأیید کارآیی دارد، برخی از اعتبار ساقط است و اصلاً کارآیی ندارد و... . لیکن چنان که روشن است اصل این بحث، موضوعیت و ارزش ذاتی ندارد، بلکه طریقیت دارد و ارزش آن به این است که راهی برای اطمینان به صدور حدیث از معصوم (علیه‏السلام) است. از این‏رو گفته‏اند: از هر راهی که این اطمینان حاصل شود، کفایت می‏کند: خواه به عدالت راوی باشد یا به وثاقت وی، به علوّ متن روایت باشد، یا به عمل کردن فقها به متن و اسناد به آن در مقام استدلال یا هر راه دیگر. لذا تصریح کرده‏اند که اگر متن روایت به گونه‏ای بود که صدور آن غیرمعصوم ممکن نبود، اطمینان مورد اشاره حاصل می‏شود و می‏توان به صدور آن از حجت بالغه الهی مطمئن شد.

متن زیارت جامعه کبیره به گونه‏ای است که هر منصفی صدور این معارف بلند را از غیر معصوم محال عادی می‏داند. افزون بر آن که خطوط کلی آن را با خطوط کلی معارف قرآن کریم که مرجع نهایی در بررسی روایات است هماهنگ می‏بیند و این، چیزی است که ما را از بحث سندی آن بی‏نیاز می‏کند.[ادب فنای مقربان جلد1 - صفحه 87

 

 

 

 

السّلام علیکم؛

سلام و درود بر شما....

«سلام» از «سَلِمَ» ضدّ خصومت و به معنای شدت موافقتی است که هیچ‏گونه خلاف و نزاعی در بین نباشد. انقیاد، صلح، رضا و امثال آن از لوازم این معناست[2].

سلام به معنای سلامت است و «السلام علیکم» یعنی سلامت از جانب خدا بر شما [مخاطبان] باد[3].

آسان‏ترین ابزار تکریم

مبادله سلام هنگام مقابل شدن با دیگران، ساده‏ترین، آسان‏ترین و ارزشمندترین وسیله برای ابراز ارادت، تکریم وتعظیم‏مخاطب وتحکیم پیوندهای اجتماعی است. سلام، نوعی تحیّت و درود است. اصل «تحیّت» به معنای طلب حیات برای مخاطب است، خواه حیات ظاهری باشد یا حیات باطنی، مادی باشد یا معنوی[4].

.................................................................................

 

[1] ـ «السلام» مبتدا، «علیکم» جارّ و مجرور و خبر آن است.

[2] ـ هو ما یقابل الخصومة وهو الموافقة الشدیدة فى الظاهر والباطن بحیث لایبقی خلاف فى البین و من لوازم هذا المعنی مفاهیم الإنقیاد والصلح والرضا (التحقیق، «سلم»).

[3] ـ السلام یکون بمعنی السلامة وقول الناس: السلام علیکم أى السلامة من الله علیکم (العین، «سلم»).

[4] ـ أما التحیة: فمرجعها إلی طلب الحیاة ظاهرة وباطنة، مادیة ومعنویة لمن یُحیّی وهذا معنی الدعاء له بالسلامة المطلقة أو بالبقاء (التحقیق، «حىّ»). ادب فنای مقربان جلد1صفحه 90

 

در قرآن کریم آمده است: (تَحیّتهم فیها سلام)[1]؛ تحیت بهشتیان، سلام است. طبق این آیه، تحیتْ انواعی دارد که سلام، بهترین آنهاست. از این رو بهشتیان آن را انتخاب می‏کنند. به این ترتیب، سلام‏کننده به کمک سلام، حیات همراه با سلامت، یعنی کمال حیات نازل شده از جانب خداوند را برای مخاطب، طلب می‏کند و در واقع، معنای آن «سلام الله علیک» است؛ چون سلام از اسمای حسنای خداست: (هو الملکُ القدّوس السلام)[2] و مبدأ هر گونه سلام و سلامتی اوست:

اللّهمّ أنت السلام و منک السلام و لک السلام وإلیک یعود السلام[3]؛ خدایا! سلام تویی و سلامتی از تو نشأت می‏گیرد و از آنِ توست و به سوی تو نیز باز می‏گردد.

از آنجا که خدای متعال سلام است، سلام و جوابی که میان دو نفر رد و بدل می‏شود (سلام علیک، علیک السلام) عبارت دیگری از (هو الأوّل و الاخر)[4] است.

تذکرّ 1: در معنای فقرات این دعای بلند مرتبه می‏توان گفت:

الف) خداوند سلام است، یعنی تمام کمال‏های آن ذات اقدس از آسیب عیب و گزند نقصْ سالم است.

ب) خداوند مبدأ فاعلی تمام آثار سودمند و با برکت است پس مبدأ آغازین سلام نیز خداست.

ج) خداوند مالک تمام اسما و افعال و آثار و بالاخره مَلِک همه اشیاست و سلام نیز یکی از ممالیک اوست. بنابر این، سلام در اختیار خداست.

.......................................................................................

 

[1] ـ سوره یونس، آیه 10.

[2] ـ سوره حشر، آیه 23.

[3] ـ مفاتیح الجنان، ص51، تعقیبات مشترکه نماز. در تهذیب الأحکام، ج6، ص57 «یرجع» به جای «یعود» آمده است.

[4] ـ سوره حدید، آیه 3. ادب فنای مقربان جلد1صفحه 91

 

د) خداوند، انجام همه اشیا و پایان تمام امور و مقصد و نهایت همه سائران صائر و تمام سالکانِ متحوّل است. بنابر این، مرجع پایانی سلام نیز خداست. به بیان دیگر: چون سلام از کلمات طیب است و هر کلام طیّبی به سوی خداوند صعود می‏کند: (إلیه یصعد الکلم الطیّب)[1] و صعود همان قوس رجوع و عود به طرف خداست، لذا بازگشت هر سلام به سوی خداست.

تذکّر 2: برخی سرّ تسمیه خدای سبحان به «سلام» را چنین دانسته‏اند:

هر موجودی هر چه دارد به تسلیم الهی است و او چنین نعمتی را همراه با سلامت در اختیار آن موجود گذاشته و تسلیم او گردانیده است.لذا خداوند خود را به طور مبالغه در این وصف، سلام (به معنای مسلِّم و سلام دهنده) نامیده است[


نوحه

ای همسفر زینب رفتیم خداحافظ

ای تاج سر زینب رفتیم خداحافظ

 

ای پادشه خوبان ای تشنه لب عطشان

از کوی تو با افغان رفتیم خداحافظ

 

ما جمع پریشانیم سرگشته و حیرانیم

بر ناقه عریانیم رفتیم خداحافظ

گر مانده تو را پیکر در کربلا بی سر

ما با سر بی معجر رفتیم خداحافظ

 

در این سفر پر غم ما را بنگر همدم

با این همه نامحرم رفتیم خداحافظ

 

ماندی تو در این صحرا با اکبر مه سیما

تا شام من و لیلا رفتیم خداحافظ

 

ماندی تو و سردارت عباس علمدارت

ما همره بیمارت رفتیم خداحافظ